Zoals je al aan de titel kunt zien is dit de derde uit een
reeks. Het is echter wel de eerste met Donald Duck erin.
De eerste twee delen op de GameBoy Advance waren geen
volledig nieuwe games. Het waren namelijk ports,
overzettingen, van de SNES naar de GBA. Ze hadden echter wel
een verschil aangebracht. De originele waren met alleen
Mickey. Nu hebben ze Minnie Mouse erbij gezet, zodat ze
elkaar konden telkens afwisselen, wat verder geen extra
mogelijkheden bracht.
…verwachtingen…
Gekeken naar de twee vorige delen, word dit spel een
gemiddelde platformer. Waarschijnlijk zul je tussen Mickey en
Donald kunnen wisselen, maar of en wat het verschil
hiertussen is, is nog niet bekend. Ze zullen zich ook telkens
kunnen omkleden (zoals je op de screenshots kunt zien) in
bijvoorbeeld brandweerman, ridder, goochelaar, een soort van
Alladin, enzovoort.
Ook zal er een multiplayer-functie aanwezig zijn, met een
aantal minigames. De mogelijkheid bestaat dat dit ook met
één cartridge kan, omdat de eerste uit de
serie deze opties erin had zitten. Maar aangezien de tweede
twee cartridges nodig had, bestaat hierop evenveel kans.
…en toekomst…
Ook is “Disney’s Magical Quest 3: starring
Mickey & Donald” eerder verschenen op de SNES. Alleen
deze versie is nooit buiten Japan verschenen, en dus is deze
game nog niet bekend bij ons Europeanen.
Capcom heeft laatst de releasedatum vrijgegeven. Ze
vertelde dat het de bedoeling was dat “Disney’s
Magical Quest 3” in maart 2004 uit komt, maar zoals wel
vaker word dit vermoedelijk later. Dit vermoede word nog eens
versterkt doordat de releasedatum van Amerika op 16 maart 2004
staat, en meestal krijgt Amerika de games eerder dan Europa.
Verwacht, als de game uit is, een volledige bespreking over
deze game…
Ga voor meer informatie naar de
officiële site.
Maar of je er nu veel wijzer van wordt…
Tijdens zijn werkzaamheden als bewaker in de Ducklair-toren,
een gebouw dat Oom Dagobert kort geleden gekocht heeft, wordt
Donald Duck opgemerkt door de supercomputer One, die hulp
nodig blijkt te hebben. Het genie Computer One maakt voor
Donald de meest geavanceerde snufjes die je maar kunt bedenken
en hijst hem in een stijlvol kostuum. Zo wordt Donald
“PK”, een ‘echte’ superheld die een
hoop ‘echte’ training nodig heeft.
Maar nog voordat PK met trainen kan beginnen, gaat het alarm
van Computer One af en dus staat PK meteen al voor zijn eerste
missie (en het echte werk is tenslotte ook een vorm van
training, toch?). Het blijkt dat de Evronians, een
oorlogszuchtig buitenaards ras, op zoek zijn naar werelden om
te veroveren en dat ze dit keer hun oog hebben laten vallen op
de planeet Aarde. Alleen PK is in staat om de Evronians een
halt toe te roepen. Zal hij de aarde redden?
Beoordeling
Zoals je hebt gelezen is het verhaal afkomstig uit de
Italiaanse verhalen over Superdonald, maar verder is dat een
slap excuus om met Super Donald te gaan spelen.
De graphics zijn vrij slecht voor de GameCube, maar de stijl
is bijzonder te noemen. Bekijk de screenshots maar eens, en
oordeel zelf.
De gameplay is aan de korte kant, maar word ook gekenmerkt
door de irritante camera die af en toe zo vervelend staat dat
je compleet de verkeerde kant op loopt.
“Donald Duck PK” is een leuk spel, dat mag niet
ontkend worden, maar helaas is het voor de geoefende gamer niet
lang genoeg, om er zestig euro voor neer te leggen. Gelukkig is
het spel dan ook in de meeste winkels allang afgeprijsd.
Oftewel een leuk hebbedingetje voor Donald Duck-fans met een
GameCube.
Meer…
Kijk voor meer screenshots en een filmpje op de
officiële site.
Oom Dagobert zit te slapen terwijl Donald een paar boeken in de bibliotheek
te snuffelen. Er valt een papier uit één van de boeken. Het is
een boodschap van koning Garuzia, de vroegere heerser van het Duck-koninkrijk.
Hij heeft zijn meest waardevolle bezittingen ergens in aarde verstopt. En hij
heeft een kaart achtergelaten met de plaats van de verborgen schat.
Maar de Zware Jongens (lees: Kleine Boris Boefjes) zitten door het raam te
gluren en weten dat Donald de schatkaart heeft. Ze proberen het kaartje te
pakken, maar Donald weet op tijd weg te komen. Dan neemt hij de neefjes mee en
Katrien komt eraan. „Je bent een uur te laat voor het diner!” zegt
ze, „Maar er ligt iets fantastisch op mij te wachten,” zegt
Donald, „Als ik het kan vinden, zal het een enorme verrassing voor je
zijn!” En Donald gaat weg, op zoek naar de schat.
Gameplay en graphics
Na het verhaal kom je bij een kaart terecht. Eerst heb je maar drie
plaatsen (bijvoorbeeld Duckstad) om naar toe te vliegen, later in het spel
meer. Donald heeft als wapen ploppers, een soort ontstoppers zeg maar. Je kan
later in het spel ook andere ploppers krijgen. Ook kan je maïs of later
kauwgomballen schieten. Je hebt ook Spaanse pepers. Als je er genoeg van eet,
krijgt Donald een kwaak-aanval en is hij een tijdje onoverwinnelijk.
Je hebt geen save- of wachtwoord-optie, zodat je het in éé
keer moet uitspelen, en dat is best frustrerend. Het is al helemaal
frustrerend dat je na een continue helemaal opnieuw het level moet beginnen.
Als je bijvoorbeeld bij het laatste gebied van het level bent, en dan opeens
af bent en nul levens hebt, dan moet je weer bij het eerste gebied beginnen.
Je hebt een onbeperkte hoeveelheid continues, zodat je nooit helemaal
game-over kunt gaan. Over de graphics heb ik niet veel meer te vertellen dan
dat het mooier dan de gemiddelde Sega Mega Drive-game eruit ziet.
Beoordeling van het hele spel
De gameplay is goed, de graphics zijn goed, de geluiden vervelen nooit,
maar het enige probleem is de frustratie. Wie daar niet tegen kan moet maar
oppassen dat hij niet de hele Sega in elkaar ramt. Als je een Sega hebt en je
toch niks spannends te doen hebt, is deze game een must. Het is vast wel
ergens op internet te bestellen (een Sega trouwens ook) en het is voor
iedereen.
De eerste versie van “Disney’s Donald Duck Quack Attack”
(of zoals hij in Amerika heet, “Disney’s Donald Duck: Goin’
Quackers”) kwam in 2001 voor het eerst op de Nintendo 64, gevolgd door
de andere zes platformen. Helaas verschilden de zeven versies bijna niet, wat
er voor zorgt dat als je er één hebt gezien, je ze allemaal
kent…
Het verhaal
Het verhaal begint als Donald Duck en Guus Geluk, bij Willie Wortels thuis,
samen rustig op de bank zitten. Ze wachten op het tv-verslag van
sterjournaliste Katrien Duck die naar de ‘geheime grot’ van de
slechterik Merlock is gegaan. Als ze eindelijk op tv komt en de camera in de
richting van Merlock gaat, word het beeld zwart-wit en de (tv-)camera valt
uit. Donald en Guus snappen gelijk wat er gebeurd is, Katrien is gevangen
genomen, en natuurlijk willen ze allebei haar gaan redden. Toevallig heeft
Willie een teleporteer-machine gebouwd, en kan één van de twee
gelijk naar de ‘geheime grot’ gaan. Helaas voor Donald is Guus hem
voor en kan Donald niet rechtstreeks naar de grot. Gelukkig kan hij er ook in
een omweg naartoe, daarvoor moet hij eerst een aantal antennes plaatsen.
De levels
De antennes plaats je in vier verschillende werelden met daarin vier
‘normale’ levels, één level met een eindbaas, en een
bonuslevel. De vier ‘normale’ levels speel je afwisselend van
links naar rechts, van voor naar achter en van achter naar voor. In deze
levels staan een hoop objecten en vijanden die je springend en slaand
passeert, met de bedoeling het je wat moeilijker te maken. Helaas is dit niet
goed gelukt, want elk level heeft een lage moeilijkheidsgraad, net zoals de
eindbazen.
In elk level moet je drie dingen doen. Ten eerste moet je vier goudstukken
vinden (om de weg naar de eindbaas te openen), ten tweede moet je speelgoed
van Kwik, Kwek en Kwak zien te vinden (om het bonuslevel te openen) en als
laatste moet je een snellere tijd neerzetten dan Guus Geluk (als dat overal
gelukt is, krijg je van hem andere kleren).
De verschillen
Natuurlijk verschillen de graphics van de verschillende versies met elkaar,
zo heeft de GameCube de mooiste en de N64 de lelijkste, maar veel verschil zit
hier niet tussen.
Verder is het spel vrijwel identiek op alle platformen, alleen de GameBoy
Color wijkt een beetje af: Het verhaal is iets anders dan het origineel, maar
in grote lijnen hetzelfde, Donald moet nog steeds Katrien redden. De levels
zien er hetzelfde uit, alleen heb je nu nog maar één doel, je moet in elk
level drie blauwe schijven zien te vinden. Vind je die niet, dan kun je niet
verder en moet je het level opnieuw spelen.
Ook vervelend is dat je werkt met het zogenoemde
password saving-systeem. Dit betekent dat je na elk level een
wachtwoord krijgt, dat je moet opschrijven. Vergeet je dat, dan moet je de
volgende keer opnieuw beginnen.
Conclusie
“Disney’s Donald Duck Quack Attack” is een vermakelijke
game, vooral bedoeld voor de kleinste gamers. Het spel is inmiddels sterk
afgeprijsd en als je een beetje zoekt kun je hem zeker voor de prijs van vijf
euro vinden. Ook krijg je het gratis bij de Donald Duck Collectie. Het is geen
topper, maar er valt genoeg plezier mee te beleven, voor een lage prijs.
Mickey en Donald zijn goochelaars en willen een nieuwe goocheltruc
bedenken. Ze vinden een houten doos die eruit ziet als een gezicht. „Een
toverdoos! Dat zou perfect zijn voor onze voorstelling!” zegt Donald.
Maar Mickey ziet een onheilspellende gloed achter het gordijn en zegt:
„Ik weet niet of dit zo’n goed idee is…”
„Waarom ben je zo bang?” zegt Donald. Hij springt in de doos en is
verdwenen.
„Waar ben je?” zegt Mickey. Hij ziet dat hij is verdwenen. Hij
wil Donald achterna gaan en springt ook in de doos. Terwijl Donald en Mickey
de duisternis invallen klinkt er een geluid: „Welkom in het
tovenaarsrijk Fantasia! In jullie wereld zijn jullie misschien goede
goochelaars, maar er is heel wat te leren! En als jullie het niet snel leren,
moet je hier voor altijd blijven! Pas als je mij verslaat, kan je naar
huis!” En ze belanden in een andere wereld…
Bizar
De gameplay is erg bizar. Heb je ooit eens in een spel in een
koekjestrommel tegen een soort Madam Mikmak gevochten? Of in een ander level
tegen hartenkaarten? Waarschijnlijk niet.
Je kan als Mickey, Donald of allebei spelen. Alle modi zijn verschillend.
Als je bijvoorbeeld Donald speelt kom je een keer een blok tegen waar je
onderdoor moet kruipen, maar dat kan Donald niet. Als je weer terug gaat, ga
je opeens naar boven en kom je op een paar eilandjes terecht. Maar als je
Mickey Mouse speelt, kan Mickey wel onder dat blokje kruipen! En als je het
met allebei speelt, heb je een compleet nieuw spel. Dan moet je elkaar helpen.
Bijvoorbeeld bij een muur waar ze allebei niet op kunnen klimmen; dan moet
Donald op Mickey’s schouders en dan op de muur springen en dan kan
Donald een touw loslaten zodat Mickey weer naar boven kan klimmen. Of je moet
met behulp met een soort wipwap naar boven gaan. Als Donald dan aan de ene
kant is van die wipwap, moet Donald eerst springen en dan Mickey, en dat gaat
maar door.
Mickey en Donald hebben allebei een soort doek, waarmee ze de vijanden om
kunnen toveren in iets anders. Bijvoorbeeld een gevaarlijke vogel die je wil
doorboren kan je in een gewoon, klein vogeltje of vlinder veranderen.
In dit spel heb je weer een onbeperkt aantal continue’s, en ze hebben
wachtwoorden. Dit is erg handig, want je hoeft het dan niet in
één keer uit te spelen.
Beoordeling
Dit spel kan je zo’n vier keer uitspelen (vijf keer keer als je
iemand hebt om in de twee speler-modus te spelen) en dan gaat het een beetje
vervelen. Je hebt ongeveer twee à drie uur nodig om het uit te spelen,
dus je hoeft je niet gauw te vervelen. En als je van iets bizars houdt, is dit
wel een leuke game.
Hoewel het spel “Kingdom Hearts” geen spel is met Donald Duck
in de hoofdrol — maar daar zou je nog over kunnen discussiëren
— bespreek ik dit spel ook. Wil je weten waarom? Lees dan snel
verder…
Het verhaal
Het verhaal begint eigenlijk met twee verhalen. Aan de ene kant vinden we
Sora, een jongen met twee goede vrienden. Helaas worden deze drie vrienden uit
elkaar gedreven, en is Sora vastbesloten ze terug te vinden.
Aan de andere kant zien we Donald Duck en Goofy, hun koning, Mickey Mouse,
is ontvoerd. Maar hij heeft nog wel een briefje achtergelaten waarin staat dat
ze op zoek moeten gaan naar de drager van ‘The Keyblade’, een
enorme sleutel waarmee je ook kunt vechten.
En op dat punt komen de twee verhalen bijeen, want — hoe kan het ook
anders — onze Sora is de drager van The Keyblade. Deze besluit Donald en
Goofy te helpen, en gaat met hen op stap, op zoek naar Mickey.
Disney en Square
Ik hoef denk ik aan niemand uit te leggen aan welke figuren je moet denken
als ik zeg Disney, maar kan ik dat helaas niet zeggen over Square. Square is
al jaren een succesvolle developer, vooral bekend geworden door de goede serie
van “Final Fantasy”-games. Nu verkopen de “Final
Fantasy”-games altijd als een trein, net zoals verschillende spellen met
Disney-figuren. Nu is één plus één nog altijd twee
en dat moeten Square en Disney ook gedacht hebben.
In dit spel hebben ze dan ook een mengeling van Disney en Square’s
“Final Fantasy” gemaakt. Zo heb je in de stijl van de serie
“Final Fantasy”: Sora, Kairi en Riku. Van Disney hebben ze er een
hele reeks in gestopt, zoals: Donald Duck, Goofy, Mickey Mouse, Alladin,
Simba, Bambi en nog vele anderen. Maar ze zijn met de figuren niet alleen
opgehouden, ook hebben ze er verschillende ‘Disney-werelden’ erin
gestopt, zoals de Deep Jungle van Tarzan, Olympus Coliseum van Hercules,
Wonderland van Alice in Wonderland en ook hier zul je er meer van vinden.
De levels
In tegenstelling tot vele andere Donald Duck-games is dit geen platformer,
maar een actie gerichte role playing game (RPG). Dit betekent dat je de levels
niet doorkruist door te springen van platform naar platform met een enkele
keer een vijand meppen of bespringen, maar dat je vijanden tegenkomt die je
met meer dan één slag zult moeten verslaan. Doordat je steeds meer ervaring
krijgt, gaat je niveau (en dat van je medespelers) omhoog en leer je nieuwe
moves en toverspreuken. Gelukkig hoef je de levels niet in je eentje te halen,
Donald en Goofy zullen je altijd bijstaan, samen met een personage van het
desbetreffende land. Zo komen Tarzan, Alladin en nog andere ook aan jou kant
te staan.
In de vorige alinea heb je al kunnen lezen dat je van de ene naar de andere
‘Disney-wereld’ zult moeten, maar dit doe je niet zomaar. Je maakt
namelijk gebruik van een soort vlot, van Donald en Goofy, genaamd het
Gummischip. Met dit schip vlieg je al schietend naar de verschillende
werelden, maar na een tijdje kan dit wat eentonig beginnen te worden en kun je
er iets in laten bouwen zodat je alleen nog maar het gebied waar je naartoe
wilt hoeft te selecteren.
Conclusie
Kingdom Hearts is — helaas — één van de weinige
goede games waarin Donald Duck in voorkomt. Heb je een PS2, dan is dit
verplichte kost, ook als je geen Donald Duck-fan bent. Heb je geen PS2, dan
zou dit een reden kunnen zijn om er een aan te schaffen.
Toekomst
Inmiddels zijn “Kingdom Hearts Chain of Memories” (voor de GBA)
en “Kingdom Hearts 2” (voor de PS2) aangekondigd. Ook deze twee
zullen ongetwijfeld goed worden, maar doordat er nog niks bekend is over een
eventuele releasedatum, kan het nog heel lang duren voordat we deze kunnen
spelen.
Being the first review i ever wrote, i'd have to ask you to lower the bar
a bit.
Here goes :
After so many countless franchises Disney has brought to our beloved consoles,
we wonder, is this game any different than those othe franchisegames ? Let's
find out, shall we !
When you first play the game Donald Duck Quack Attack, you will see a short,
yet carefully animated movie of a conversation between Goose and Duck. Fans of
Donald Duck will certainly catch on with the story, yet non-fans, if there are
any, won't seem to find out why they are so hostile to each other, as example.
For non-fans i think this game will be slightly harder to follow. Yet again,
who doesn't know dear uncle donald ?
The gameplay of DDQA consists mainly out of the basic jumping, defeating
enemies and runing against time. Some levels are quite nicely done, as example
a level where a giant glove is trying to grab you. But i haven't found any
truly original concepts hidden between the gameplay. Experienced players will
probably rush through these levels if it where no more than cutting butter
with a razorsharp knife. But the main stream of players are little kids, and
that is the group Disney Interactive was focussing on.
You battle throughout colourful levels filled with bandits, robbers and such.
The graphics are a bit standard and aged, due to the age of this game, it had
been released in 2002, which is already 4 years ago. The sound or background
music isn't waht you call a mozart symphony. It is a repeating melody that
gets annoying after a while, better turn the volume down during play.
But overall, the game can be described as colourful, a bit kiddy though, and
a real 'franchisegame'. Good, but not great. My final rating would have to be
a 7.4, which is reasonable. Buy it if you like, but you can only really enjoy
it if you're a fan.
